Nostalgie

Toen ik naar de middelbare school ging. Vertelden we aan elkaar echt onnuttige verhalen. We waren van de bushalte naar de school wandelen. En op een gegeven moment zei iemand: - het kan goed zijn dat ik het was, maar dat weet ik niet meer zeker- Stel je voor dat de mensen volledig van elastiek zijn. Je hoofd hangt helemaal aan je linkse of rechtse kant. Je benen waggelen helemaal. Dit waren we natuurlijk ook uit aan het voeren. De mensen op het straat hadden ons waarschijnlijk raar bekeken.
Het enige positieve eraan is dat je dingen kunt ontwijken. Bijvoorbeeld iemand gooit een voorwerp naar je en het belandt richting je buik. Een normale mens zou het reflex hebben om het te ontwijken. Als je van elastiek bent kun je alleen je buik naar links of naar rechts bewegen. Handig toch? Zo heb je ook meer energie over om iets leuks te doen. Maar dan nog iets uw hoofd ligt helemaal plat, dus feitelijk zie je scheef dan. Zouden onze ogen dan verder ontwikkelen zodat we terug 'normaal' kunnen kijken?

Z'n verhalen vertelden we als we op weg waren naar school. Fun verzekert! Naarmate we ouder en volwassener werden vertelden we zo'n soorten verhalen niet meer. Of in ieder geval minder. Wel jammer want ik lag altijd strijk (plat van het lachen).