een dag uit het leven.

Op woensdag heb ik geen les, luieren! Maar nee hoor. Ik maakte een halve afgang en ik kon gent rondwandelen.
Toen ik wakker werd was alles nog normaal. Ik had besloten om naar de winkel te gaan voor eten te gaan halen. Er stond niets meer in de ijskast. Zoals altijd nam ik mijn tas me om te gaan winkelen. In de winkel begon ik de tas vol te laden met het nodige eten. KRAK. hoorde ik. Neeeeeee mijn tas heeft het begeven. Ik nam de tas in mijn beide armen en vertrok zo terug naar mijn kot. Het  is 10min wandelen maar met z'n volgeladen enorm zware tas is dat een moeilijk klus. Plus iedereen kijkt je rar aan van ' waarom neemt die nu haar tas zo vast? er hangen toch handvaten aan.' In de helft van de weg begon één van mijn armen het te begeven. Ohnee ohnee, volhouden we zijn er bijna. Uiteindelijk ben ik toch goed op mijn kot geraakt. Serieus nog 100 meter langer en alles lag gegarandeerd op de grond. Dit was mijn halve afgang. Een hele heb ik kunnen sparen doordat ik heelhuids ben thuis geraakt.

deel 2.
Croque monsier wilde ik gereed maken. Ik legde alles gereed en stak het machine in het stopcontact. In ene keer hoorde ik de elektriciteit uit gaan. Geen probleem ik fixte het. ( ik trok wel mijn croque machine uit het stopcontact.) Ja lap, het werkt niet want het valt direct terug uit. Daarna trok ik de microgolf ook uit het stopcontact + de centrale verwarming. Ik duwde het knopje omhoog, het werkte terug maar er kwamen vonken uit. :o DIKKE PANIEK. Eerst belde ik papa , daarna de kotbaas. Na een uitleg heb ik gedaan wat ze zeiden. Het werkte voor even terug maar toen ik de afwas deed hoorde ik rare geluiden komen uit het kastje waar je de elektriciteit kan regelen. ik zette alles voor de zekerheid af. Na 1 uur word het wel koud, ik was echt aan het bevriezen. Ik deed nog een poging maar tevergeefs. Zo bang was ik nog nooit geweest. Ik had zelfs de bovenburen gaan halen om te vragen of ze eens wilden kijken. Hij zei dat er iets niet klopt en dat ik nog maar eens de kotbaas moet bellen. Ik belde terug naar hem en ik moest een nieuw element kopen in een elektriciteits winkel. Ik was nog nooit in z'n winkel geweest. Na een tijdje wandelen kwam ik er toch één tegen het leek meer op een allerlei zaak. Maar het belangrijkste was dat hij me kon helpen. Eenmaal terug op kot probeerde we het opnieuw en het was eindelijk gemaakt.
Man man zoiets wil ik nooit meer meemaken. Echt creepy.